Witajcie po miesięcznej przerwie! Bardzo Was przepraszam, że na tyle Was opuściłam, ale... Nie, tu nie chodziło o brak czasu, a raczej o brak chęci, weny... Co tylko siadałam do komputera to traciłam motywację na napisanie cokolwiek. Aż mi wstyd, że w te wakacje dodałam może tylko 2 posty! Nie wiem czemu, ale straciłam jakoś zapał i wyszło z tego co wyszło. I nie chcę teraz Wam obiecywać, że już się poprawię i w ogóle nie opuszczę Was aż do śmierci, bo mogłabym w tym skłamać. Nawet jeśli bym nie chciała to mogę znowu dostać nawrotu "choroby przeciwchęciowej" i co wtedy? Klops. Jeszcze raz Was przepraszam i mimo tego mam nadzieję, że przeczytacie dzisiejszego posta, w którym... No co dużo mówić, się zadzieje :D
 |
| Na początek zabawa Harper z Jimmy'm |
 |
| I akcja! |
Długo myślałam nad życzeniem, bo przecież to sprawa bez odwrotu, ale w końcu zdmuchnęłam te świeczki.
Tak, tylko 3. Czy to nie dziwne?
-Kochanie, jak ten czas szybko leci! - zachwycała się mama.
-Masz tutaj taki drobny prezencik ode mnie i od taty - podała mi białe pudełko.
-Dziękuję, mamuś! - krzyknęłam uradowana.
-No, tacie też się chyba należą podziękowania - zachichotała.
Mama z tatą, jak nakazuje tradycja, zaczęli się szykować na miesiąc miodowy.
Nastąpiły liczne pożegnania i pocałunki.
I wreszcie dom został prawie cały dla mnie!
A rodzice już się całują XD Przed domkiem zrobionym przez Susie z bloga susiets3-creations.blogspot.com <33
Rodzice pojechali to opieka nad brzdącem przypadła częściowo mnie.
I to w samej bieliźnie na dworze?
No czemu nie?
-Jimmy, bo wypadniesz!
Po jakimś czasie zaczęli nadchodzić ludzie. Poznajecie tą panią?
Przerywnik w postaci zalotów Cecile i Nate'a :D
A tego pana na dole, poznajecie? To Raphael!
Porozumiewawcze wąchanie XD
Dobra, imprezę czas zacząć!
-Raph, chodźże szybciej! - pospieszałam kolegę.
Po jakimś czasie już nikt nie krępował się w swoim towarzystwie.
Nawet ja nieźle balowałam z nowym kolegą.
-No ej, kto wyłączył piosenkę?
Później poszliśmy zagrać w piłkarzyki. Dziewczyny na chłopaków.
No właśnie, gdzie Raphael?
-Te piłkarzyki są takie seksowne!
W końcu do zabawy dołączył Raphael.
A nasz nowy koleżka Mortimer (tak, to on!) przemycił alkohol.
Ale chyba jeden kieliszek nie zaszkodzi?
Raphael przyglądał się wszystkiemu. Wiedział jaki naprawdę jest Mortimer...
Alkohol chyba zadziałał, bo nagle rzuciłam się na Mortimera, całując go szaleńczo.
-Oj, chyba nie powinnam... - zaczęłam się tłumaczyć, ale chłopak już mnie przyciągał w swoją stronę.
- Nieźle całujesz, mała. Masz może wolny pokój?
-Ja? - zachichotałam z nadmiaru wrażeń.
Widać, że alkohol na innych też działa znakomicie.
-Wiesz, umywalko...
-Jak mogłaś mnie zdradzić?!
-Czuję do ciebie tylko wstręt!
-Czy ty mnie w ogóle słuchasz?
Bałam się przyznać przed Mortimerem, że nie jestem jeszcze gotowa na taki krok. Ale o dziwo on nie nalegał.
Na bieliźnie się skończyło.
Zwiał natychmiast po spełnieniu zadania.
Może nie warto było zaprzątać sobie głowę jakimiś widzimisię?
-Ej, nie umawiałem się na to! Chciałem tylko potańczyć!
-Zluzuj majty!
Bo jak widać policjant odwiedził nasz dom i przeszukał go bardzo starannie.
-Czego pan tu chce? - zarumieniłam się z powodu swojego skąpego stroju.
-Jest pani zatrzymana pod zarzutem przetrzymywania narkotyków, proszę za mną!
-Pan chyba żartuje!
-W ogóle gdzie jest Mortimer? Był tu przed chwilą...
-Nie no, to są chyba jakieś jaja! Ja na policję?
-Nie będę powtarzał dwa razy. Proszę się ubrać, będę czekać za drzwiami.
Co powiem rodzicom?
Przecież jestem niewinna!
Pa!
