"Kochankowie" Część 2

Hej!

Nienawidzę geografii, nienawidzę geografii! Znaczy się z poważaniem dla nauczyciela, ale przepraszam bardzo ileż to można robić kartkówek i to niezapowiedzianych? Ja się pytam, ile? Grr... A i jeszcze jedno, wiecie, że w ten weekend są przeceny na książki w Empiku? Jechałabym, ale rodzice nie chcą -,- No dobra przejdźmy do posta!

-Myślisz, że Benjamin już się zmienił? No, bo wiesz ,chciałabym go poprosić o rozwód...

-To świetnie! W czym problem?

-Boję się, że zareaguje tak jak kiedyś... Leżałam wtedy przez niego.... w szpitalu..... Ja nie chcę przez to drugi raz przechodzić..... - ciepłe łzy zaczęły powoli wytyczać ścieżkę po moich policzkach

-Cecile, nie bój się, jestem przy Tobie - pogładził mnie po głowie

Leżeliśmy na trawie zaspokojeni swoim towarzystwem. Nie liczyło się dla nas nic, świat stanął w miejscu.

-Jeśli Cię choć dotknie, to ja już mu pokażę.... - Nate miał w głowie tysiąc pomysłów na policzenie się z Benjaminem

Dość płakania czas na całusy! <33

Z tym koniełem mam zamiar zrobić sesję! Moją pierwszą! Chcecie?

Po jakimś czasie

Benjamin zauważył mnie poza domem (na szczęście bez Nate'a) i bardzo się tym zdenerwował. Nienawidził gdy opuszczałam dom. Chciał mnie uziemić, jak w klatce.

-Natychmiast wracaj do domu! Ktoś Ci pozwolił wyjść?! Co?!

-Proszę ,zostaw mnie! Już wracam, ja tylko...

No właśnie co miałam mu powiedzieć? Że go zdradzam?

Kilka dni później

Benjamin od kilku dni nie pozwala mi przekroczyć progu domu. Każde możliwe drogi ucieczki zostały zamknięte.

Jednak nie to sprawia, że jest mi źle. Nie ma przy mnie Nate'a - to jest najgorsze.

"Czym jest dzień, powiedzą ci rozdzieleni kochankowie, czekający na kolejne spotkanie"

Myślałam dość długo i w końcu postanowiłam, że jedyne co mi pozostaje to rozbić szybę

 I tak też zrobiłam...

Czeka mnie gniew Benjamina, wiem to.

Bonus:

Już na łóżku nie można?